Een tijd geleden vertelde een vriendin dat op de markt in Zeist een nieuw kraampje was gekomen, tussen andere kramen met bloemen, groenten en vis.  Nou is dat op zich niet zo vreemd, maar wel dat dit kraampje een bakfiets was, gevuld met allerlei Indische/Indonesische hapjes, zowel zoet als hartig!

Ik was gelijk nieuwsgierig en verbaasd; op deze manier hapjes en snacks fietsend (!) op straat aan ‘de man brengen’ is in Indonesië heel gewoon, maar hier in Nederland is dit toch wel ongebruikelijk!
In de wijk waar ik in mijn jeugd opgroeide, woonde een aantal Indische gezinnen bij elkaar in verschillende flats. Eén keer per week of per twee weken reed er een auto langs, bestuurd door een Indisch echtpaar dat Indische producten verkocht vanuit hun achterbak, zoals tahu en tempé, sambal en taugé. Deze ‘warung keliling’ oftewel ‘zwervend kraampje’ volgens Google Translate, deed bij ons in de wijk goede zaken!

Het leek mij leuk om over ‘de snackbakfiets’ een stukje te schrijven in de Indomama, maar ik was ook wel heel nieuwsgierig naar het bedrijf ‘Dapur Cinta’  oftewel ‘Liefde voor de keuken’. Wat was de achtergrond van de eigenaar en zijn vrouw en hoe kwamen zij op dit originele idee?
Op social media had ik al verschillende prachtige foto’s van de snacks en snackbakfiets voorbij zien komen, had ik de menukaart al kunnen bekijken en had ik begrepen dat er op de markt ook vooraf bestelde maaltijden  bij de bakfiets afgehaald konden worden!

Nadat ik contact had gelegd, vertrok ik met een lijst vol vragen naar de donderdagmarkt in Zeist, waar de snackbakfiets ‘s ochtends zijn plekje reeds had ingenomen.
Het was een warme dag met 25° en de bakfiets stond beschut onder de grote luifel van buurman de visboer.

Vertel eens iets over jezelf:
Mijn vrouw Susanna en ik kwamen 5 jaar geleden definitief naar Nederland; ikzelf ben geboren in Palembang, mijn vrouw in Jakarta. Ik had al afwisselend in Nederland als Indonesië gewoond, zodoende beheerste ik de Nederlandse taal al.

Hoe is Dapur Cinta ontstaan, hoe zijn jullie op het idee van een snackbakfiets gekomen?
Mijn vrouw Susanna en ik zijn gewend om in de keuken te staan en veel en vaak te koken; de moeder van mijn vrouw had in Indonesië een cateringbedrijf, dus Susanna heeft van kleins af aan de lekkerste smaken en gerechten meegekregen. Ze was als kind gewend dat haar moeder bij grote evenementen en feestjes caterde en kookte voor anderen.
Toen wij in Nederland Indonesisch wilden eten, gingen wij op advies van anderen bij een restaurant afhalen, maar wij vonden het te duur en niet echt naar onze smaak. Zelf hou ik graag van koken en mijn smaak samengevoegd met die van Susanna, vormen samen de 100% Indonesische smaak die wij graag willen.

In Indonesië komen veel toeristen ook voor het eten, maar zijn toch te huiverig om op straat te eten. Men is bang voor de hygiëne en bacteriën. Aangezien wij graag een restaurant wilden beginnen èn besloten om eerst klein te starten, zijn we dus begonnen met een bakfiets. Op deze manier geven wij de mensen de gelegenheid om toch nog op straat te kunnen eten en het Indonesisch eten te proeven.

Hoe lang bestaat Dapur Cinta?
Wij bestaan nu 3 jaar; wij staan al enige tijd op de donderdag-en zaterdagmarkt van Zeist en het publiek begint ons al te kennen. Voorheen hadden wij alleen een menukaart met wisselende gerechten. Op Facebook kun je dit menu doornemen ( altijd handig bij bestellingen en catering ) ; ook kun je zien hoe wij bepaalde gerechten maken. 

Met Dapur Cinta op de markt verkopen wij dus snacks voor € 1,- Dit is aantrekkelijker voor het publiek, iedereen heeft wel een euro op zak en dat geef je makkelijk uit.

Wat hebben jullie in je assortiment en staat dit altijd vast?
Loempia’s, pisang goreng (gebakken banaan), tahu isi (gevulde tahu ), gebakken kip, bakwan (groentenkoekje), tempé kemul (tempé in een krokant deegjasje ), sambal ….

Vanwege het warme weer heb ik geen kip meegenomen, dus het weer bepaalt wel enigszins het assortiment.

 

 

 

Al pratend frituurde Edison bakwan (groentenkoekje) en liet het mij proeven. Heerlijk en krokant!
Terwijl ik dit oppeuzelde, hielp hij klanten tussendoor en hield hij met iedereen een gezellig praatje.

Over het weer gesproken … wat doen jullie met slecht weer, slaan jullie dan een dagje over?
We staan ook met koud en slecht weer met Dapur Cinta op ons plekje. Wel is het zo dat we dan maar zo’n 40% van ons assortiment meenemen omdat we dan niet veel publiek verwachten.

Wat maakt het voor jou een ‘blije dag’ ?
Ik vind het fijn als het weer meewerkt, niet te koud en niet te warm. Zoals nu is het veel te warm, de mensen gaan dan liever naar het strand. Het is altijd fijn om publiek te hebben!
Het is ook leuk om met zoveel verschillende mensen om te kunnen gaan, het publiek varieert heel erg en dat maakt het werk leuk!
Voorheen stonden wij in de wijk Vollenhoven waar kantoorpersoneel van de Rabobank graag bij ons een snack kwam halen. Nu wij hier op de markt staan, zien wij dat deze klanten speciaal voor Dapur Cinta omrijden. 

Vertel eens over de bakfiets! Is hij speciaal voor Dapur Cinta gemaakt?
Nee, je kunt deze bakfiets gewoon zo kopen (!).
Het fietsen is veilig, alles is stevig vastgezet. Wij frituren in een snelkookpan met deksel, dat is wel zo veilig. Deze is verzonken in het werkblad, dus tijdens het fietsen hebben we geen last van losse onderdelen. In de twee fietsbakken achterop bewaren wij onze benodigdheden, zoals een thermometer en de vereiste brandblusser en een jerrycan met water. Ooit waren deze fietsbakken bruin geverfd, maar de Keuringdienst van Waren wilde dat wij deze wit oververfden, zodat ze beter de zon weerkaatsten. In deze fietsbakken en in de bakfiets gebruiken wij meerdere koelelementen zodat de snacks koud blijven.

De Keuringdienst van Waren komt zo af en toe checken en dan moet alles gewoon in orde zijn. Ook frituren wij bijvoorbeeld met cocosolie, wel zo gezond.

… en tot slot de laatste vraag: Wat zijn jullie toekomstplannen?

Wij willen later graag een kleine warung (eethuisje) beginnen. Het is fijn als de klanten gewoon zittend kunnen genieten van hun maaltijd, maar het moet voor hen wel betaalbaar blijven. Ook vinden wij de bereikbaarheid belangrijk. Dan zal er waarschijnlijk voldoende parkeerplaats zijn voor iedereen die voor een maaltijd komt. Nu werken wij vanuit huis, in een woonwijk. De mensen komen met etenstijd hun bestellingen ophalen wat best lastig kan zijn met parkeren.

Zoals het nu gaat, gaat het goed. Ondanks dat wij nu een kleintje hebben rondlopen en wij Dapur Cinta maar met z’n tweeën doen, kunnen wij de vele bestellingen aan. Wij hebben naam gemaakt, wij zijn ook de enigen met een vergunning voor dit bakfietsconcept, en mensen weten ons te vinden.

Natuurlijk besloot ik om lekkere snacks mee te nemen om thuis te proeven. Tempé kemul, tahu isi, penada – vispasteitje – yummie en natuurlijk zijn zelfgemaakte sambal. Heerlijk, een smakelijke afsluiting van een interessante vraaggesprek!

Ik wens Edison en Susanna van Dapur Cinta veel succes in de toekomst en hoop dat ze hun plannen gauw kunnen verwezenlijken!

Op Facebook en op Instagram kun je ze volgen op dapurcintanl.

Ook staan ze elke donderdag en zaterdag op de markt in het centrum van Zeist om 08.00-16.30 uur.

UPDATE oktober 2019:

Susanna en Edison, ondernemend en enthousiast, hebben hun droom waargemaakt:

Sinds enkele maanden runnen ze een klein, gezellig In(dones)isch eethuis in het centrum van Zeist: WARUNG DAPUR CINTA.
Smaakvol ingericht met accessoires uit Indonesië en met de gezellige uitstraling van een In(dones)isch eethuisje, warung. Heel geschikt om er met vrienden of familie te genieten van een heerlijke rijstmaaltijd!

Regelmatig wordt hun bakfiets in de auto geladen en rijden ze naar foodevenementen, feesten en braderiën, waar ze hun lekkere Indische snacks uit hun vertrouwde bakfiets verkopen.

Heel veel succes Susanna en Edison, petje af voor wat jullie al bereikt hebben!

Adres: DAPUR CINTA (liefde in de keuken), Voorheuvel 65 3701 JC  ZEIST
of check hun facebookpagina of Instagramaccount.

Deze blog bevat affiliate links. Dat betekent dat ik een klein bedrag verdien als u een product bestelt via één van deze links. Het kost u geen extra geld en u helpt mij om onder andere mijn recepten te kunnen bekostigen. Dank u wel dus daarvoor! Wilt u iets bestellen via Bol.com? Als u op de roze banner hierboven klikt, steunt u mij en mijn werk zonder dat het u een cent meer kost.